دانلود آهنگ نور را از من بگیر محسن نامجو

یکشنبه - 6 نوامبر 2022
دانلود آهنگ نور را از من بگیر محسن نامجو

هم اکنون از پرنده سانگ ♪ دانلود اهنگ نور را از من بگیر با صدای محسن نامجو به همراه تکست و بهترین کیفیت ♮

Download Old Music BY : MHSN NAMJV | NVR RA AZ MN BGYR With Text And 2 Quality 320 And 128 On Bird-Song.ir

تمام این شعر ♮😘

که سه واژه‌اش را هنوز بیشتر نسروده ام(ترانه از سایت )

قبل از این نسروده ام ♮😘

می‌خواهد بگوید که هوا برای زندگی‌ کافی‌ نیست

و نور نیز لازم ♮😘

و این می‌رساند

که اگر رسانا باشد شعر ♮😘

آنکه می‌‌سراید میتواند مرده باشد

و میتواند کور ♮😘

و این می‌رساند

که آنکه می‌رساند ♮😘

عاشق است

که کور میتواند باشد مرده ♮😘

پس هوا را از او بگیر

خنده‌ات را نه ♮😘

هوا را از او بگیر

گریه‌ات را نه ♮😘

که موی گندیدهٔ به چشم نامدت هم

مزاد بر مصرف من است ♮😘

من همان هشتاد برگه برجسته یک خطم

و تو زیبا نفس ناسلامت معنی‌ هم اکنون ♮😘

اصلا تو خورشیدی

از این شعر تکراری تر ممکن است؟ ♮😘

اصلا تو شراره ای

نه! ♮😘

همان خورشیدی

که پشت ابر نمانده‌ای و نمی‌‌مانی و نخواهی ماند و نامای خواه ♮😘

سی‌‌ها سال می‌گذرد که بتوانم تشدید بر سلامتم بگذارم

اگر تو بخواهی ♮😘

و تو! اآی تو! ناسلمت کرده مرا و سلامت می‌کنم

هوا را از من بگیر ♮😘

خنده‌ات را نه

هوا را فضا از من بگیر ♮😘

غذا را و فضا و غذا را از من بگیر

که حظّ‌ها را از من بگیر ♮😘

خنده‌ات را نه

نور را از من بگیر ♮😘

شعله ات را نه

وفا را از من بگیر ♮😘

گریه ات را نه

حالا لختم و پختم از دستت دیگر ♮😘

مرده‌ام فکر کنم

اما… خنده‌ات را نه ♮😘

بعید است زنده باشم

مرده ام ♮😘

سعید است دستی‌ که پاره می‌کند

سعید است… امامیست ♮😘

سعید امامیست

من قتلهای اخیر‌ زنجیرهٔ توام ♮😘

من همجیرهٔ تو

این جیر را شیره را از من بگیر ♮😘

باغ پر خنده‌ات را نه

کشته اند مرا لبانت و دندانانت ♮😘

و همهٔ آن رسوها بر جنت

که خنده‌ات را نه ♮😘

کشته‌ام و جسدم در جای پنهان است

تویی که میشناسمت ای آینه بردار ♮😘

ای سردار عین

ای نظر میکنی‌ بر آینه ♮😘

چون نظر کردی بر آینه جسدم بر تو پنهان است

لابه روبیده است بر کفنم ♮😘

کشته‌ام و زیر لالهٔ گوشت انداختم

لالهٔ گوشت ♮😘

همان هالهٔ لالهٔ گوشت که ابتدا آغاز تمام جهان بود

جهان را از من بگیر ♮😘

امان را خزان را باد رزان را

ای باد وزند از اوج ♮😘

پرتابم کن که بیفتد این شاعر

تمام این شعر‌ها را سروده ♮😘

که بیفتد مرد مردهٔ زیر لاله

سی‌‌ها سال چهل‌ها سال می‌گذرد ♮😘

که آن زیر پنهان است این شاعر

هوا را از او بگیر ♮😘

هوای وزنده

بعد وزنده را از من که خودمم هم یک شعر تکراری میسرایم ♮😘

من که ریشه ام

هشتاد برگه برجسته یک خط، دختر و دها خط هم که بسرایم ♮😘

آزاد نمی‌شود عشقم

عشق یعنی‌ مغز بیست هزار تخمهٔ آفتاب گردان را میانه قوطی کبریت ریختن ♮😘

عشق یعنی‌ از یک دگر آویختن

وقتی‌ تمام جهان در راه است و به دست و رهاست ♮😘

رها را از من بگیر

خنده ات را نه ♮😘

خطا را از من بگیر

گریه ات را نه ♮😘

وفا را صفا را نگاه را نه

زود ♮😘

نگاه را… نگاه را… نه

زود ♮😘

آرا نه

زود ♮😘

آرا زود

آرا زود ♮😘

تمام این شعر قبل از آنکه بسرایمش

می‌خواست همین را بگوید ♮😘

♮😘

تمام این شعر ♮😘

که سه واژه‌اش را هنوز بیشتر نسروده ام(ترانه از سایت )

قبل از این نسروده ام ♮😘

می‌خواهد بگوید که هوا برای زندگی‌ کافی‌ نیست

و نور نیز لازم ♮😘

و این می‌رساند

که اگر رسانا باشد شعر ♮😘

آنکه می‌‌سراید میتواند مرده باشد

و میتواند کور ♮😘

و این می‌رساند

که آنکه می‌رساند ♮😘

عاشق است

که کور میتواند باشد مرده ♮😘

پس هوا را از او بگیر

خنده‌ات را نه ♮😘

هوا را از او بگیر

گریه‌ات را نه ♮😘

که موی گندیدهٔ به چشم نامدت هم

مزاد بر مصرف من است ♮😘

من همان هشتاد برگه برجسته یک خطم

و تو زیبا نفس ناسلامت معنی‌ هم اکنون ♮😘

اصلا تو خورشیدی

از این شعر تکراری تر ممکن است؟ ♮😘

اصلا تو شراره ای

نه! ♮😘

همان خورشیدی

که پشت ابر نمانده‌ای و نمی‌‌مانی و نخواهی ماند و نامای خواه ♮😘

سی‌‌ها سال می‌گذرد که بتوانم تشدید بر سلامتم بگذارم

اگر تو بخواهی ♮😘

و تو! اآی تو! ناسلمت کرده مرا و سلامت می‌کنم

هوا را از من بگیر ♮😘

خنده‌ات را نه

هوا را فضا از من بگیر ♮😘

غذا را و فضا و غذا را از من بگیر

که حظّ‌ها را از من بگیر ♮😘

خنده‌ات را نه

نور را از من بگیر ♮😘

شعله ات را نه

وفا را از من بگیر ♮😘

گریه ات را نه

حالا لختم و پختم از دستت دیگر ♮😘

مرده‌ام فکر کنم

اما… خنده‌ات را نه ♮😘

بعید است زنده باشم

مرده ام ♮😘

سعید است دستی‌ که پاره می‌کند

سعید است… امامیست ♮😘

سعید امامیست

من قتلهای اخیر‌ زنجیرهٔ توام ♮😘

من همجیرهٔ تو

این جیر را شیره را از من بگیر ♮😘

باغ پر خنده‌ات را نه

کشته اند مرا لبانت و دندانانت ♮😘

و همهٔ آن رسوها بر جنت

که خنده‌ات را نه ♮😘

کشته‌ام و جسدم در جای پنهان است

تویی که میشناسمت ای آینه بردار ♮😘

ای سردار عین

ای نظر میکنی‌ بر آینه ♮😘

چون نظر کردی بر آینه جسدم بر تو پنهان است

لابه روبیده است بر کفنم ♮😘

کشته‌ام و زیر لالهٔ گوشت انداختم

لالهٔ گوشت ♮😘

همان هالهٔ لالهٔ گوشت که ابتدا آغاز تمام جهان بود

جهان را از من بگیر ♮😘

امان را خزان را باد رزان را

ای باد وزند از اوج ♮😘

پرتابم کن که بیفتد این شاعر

تمام این شعر‌ها را سروده ♮😘

که بیفتد مرد مردهٔ زیر لاله

سی‌‌ها سال چهل‌ها سال می‌گذرد ♮😘

که آن زیر پنهان است این شاعر

هوا را از او بگیر ♮😘

هوای وزنده

بعد وزنده را از من که خودمم هم یک شعر تکراری میسرایم ♮😘

من که ریشه ام

هشتاد برگه برجسته یک خط، دختر و دها خط هم که بسرایم ♮😘

آزاد نمی‌شود عشقم

عشق یعنی‌ مغز بیست هزار تخمهٔ آفتاب گردان را میانه قوطی کبریت ریختن ♮😘

عشق یعنی‌ از یک دگر آویختن

وقتی‌ تمام جهان در راه است و به دست و رهاست ♮😘

رها را از من بگیر

خنده ات را نه ♮😘

خطا را از من بگیر

گریه ات را نه ♮😘

وفا را صفا را نگاه را نه

زود ♮😘

نگاه را… نگاه را… نه

زود ♮😘

آرا نه

زود ♮😘

آرا زود

آرا زود ♮😘

تمام این شعر قبل از آنکه بسرایمش

می‌خواست همین را بگوید ♮😘

♮😘

پخش آنلاین همین موزیک

شما هم نظری ارسال کنید

نظر ها بسته شده اند